Voor de Gebroeders Scheltus telt alleen HOSV

Als je met Tom (69) en Jan Scheltus (64) aan tafel zit in gesprek over hun voetbalclub HOSV, gaat het al snel over de ene na de andere herinnering. Dat is niet zo vreemd want de heren zijn al bijna een leven lang verbonden aan de club. Tom is al meer dan 60 jaar onafgebroken lid, terwijl Jan 58 jaar geleden lid is geworden, maar met tussenposen op een ander nest vertoefde. Jan heeft het geschopt tot semiprof bij het toenmalige AZ ’67 en is bij verscheidene clubs in de regio hoofdtrainer geweest, maar iedere keer kwam hij weer terug bij zijn oude liefde. Dat de heren bij HOSV terecht kwamen was niet zo vreemd. Hun vader Jan is 43 jaar lang onafgebroken penningmeester geweest van de club, terwijl hij ook nog eens jarenlang als selectiespeler actief was. Vader Jan was een hele goede voetballer, weet Tom te melden, die heel veel wedstrijden in HOSV 1 gespeeld heeft. De gebroeders hebben zelf ook de nodige uren besteed aan HOSV en dat doen ze nog steeds. “Wat we allemaal niet gedaan hebben”, verzucht Tom tijdens ons gesprek. Jeugd, dames en G-voetballers trainen en begeleiden, parkeermeester voor de landbouwtentoonstelling om geld voor de club te verdienen, donateurskaarten verzilveren, voetbalpoolkaarten verkopen en heel veel hand- en spandiensten, terwijl Jan ook nog selectietrainer geweest is. Ook zij hebben in navolging van hun vader in HOSV 1 gespeeld. Tom als rechter middenvelder en Jan als spits. De heren zitten tegenwoordig samen in het bestuur. Jan is nu al 3 jaar de voorzitter en Tom is als algemeen bestuurslid vooral de rechterhand van Jan. Toen de club dreigde te stranden op een gebrek aan bestuurders heeft Jan aangeboden om voorzitter te worden. Tijdens een vakantie in Zwitserland zei Jan tegen Tom dat hij voorzitter werd van HOSV en dat Tom zijn rechterhand moest worden in het bestuur. Het enige wat Tom daarop zei was “O”, en de zaak was beklonken. Deze twee totaal verschillende persoonlijkheden met een warm hart voor HOSV willen de club uit het dal halen en samen met een aantal zeer actieve bestuursleden en vrijwilligers lukt dat heel aardig. Het ledental groeit, de accommodatie is flink opgelapt, het aantal toeschouwers groeit ook en er wordt weer getraind met jeugdspelers. Er wordt vol ingezet op plezier, sociale betrokkenheid en vooral betaalbaarheid. HOSV is altijd al een sociale club geweest, vertelt de voorzitter, en dat willen we heel graag uitdragen naar buiten toe. Als kleine club moet er vooral plezier gemaakt worden en wordt er niet te zwaar getild aan de resultaten. Voorlopig is bovenin meedraaien in de 5^e klasse wel voldoende. Hoe de toekomst er uit gaat zien voor deze club durven de heren zich niet zo goed uit te spreken. Het zal een hele klus worden om dit in stand te houden, maar het is allemaal wel mogelijk. HOSV is financieel gezond terwijl het aantal leden groeit en wanneer je hier de jeugd weer aan het voetballen krijgt is er echt van alles mogelijk. Een eventueel leven zonder HOSV zal voor Tom en Jan Scheltus een vreemde gewaarwording zijn. Maar zolang deze mannen hun clubliefde om kunnen zetten in daden hoeft de voetbalclub HOSV uit Spanbroek niets te vrezen.