Beste jongens en meisjes,
Allereerst de mededeling dat er een hoop dingen zijn gebeurd tijdens dit legendarische weekend welke niet in dit korte verslag gemeld kunnen worden en ook zeker niet bedoeld is voor de boze buitenwereld en alle paparazzi. Gelukkig blijft er genoeg over dat wij graag met jullie willen delen.
In alle vroegte op donderdag 15 juni vertrokken wij met een kleine 50 man naar Zwitserland. 2 herenteams, 1 damesteam en bestuur. Een gemixte club, maar wat een mooie mensen allemaal. Iedereen ging vanaf het begin prima met elkaar om. De eerste persoon kreeg voordat wij de AC-de Graafweg bereikten al een bijnaam, niet minder dan onze Max (Verstappen)!
Na een lange heenreis met buschauffeur Kees, wie kent hem niet, kwamen we in de avond aan in Däniken, in het noorden van Zwitserland. Na ons geïnstalleerd te hebben in de enorme en zeer moderne gymzaal werd er eerst een heerlijk avondmaal genuttigd, macaroni met vlees en jawohl …. appelmoes! De eerste avond werd gevierd in niet minder dan de overkapping voor de voordeur van de gymzaal, alle regen trotserend. Gelukkig zaten we lekker droog. De gemeente had zelfs een paar drankjes voor ons geregeld, echt klasse. En als klap op de vuurpijl kwamen onze Zwitserse tegenstanders, die nog even een voetbaltraining hadden afgewerkt, ons een overkill aan bier en andere drankjes brengen, zodat wij de eerste avond uitstekend doorkwamen. Grote dank hiervoor aan onze Zwitserse vrienden! Er werd druk gekaart, waaronder de All-time klootzak kampioenschappen, en andere spelletjes gespeeld, iets met het dierenrijk en rare geluiden, niks was te gek. Er schijnen hiervan zelfs filmbeelden van aanwezig te zijn.
De volgende dag begon met een lekker ontbijt. Er werd vervolgens eerst een bezoek gebracht aan het mooie stadje Aarau. Daar kon even geshopt worden en hebben we heerlijk op het terras gezeten! Geen drank, er moest immers nog gevoetbald worden! Ook de prachtige schilderwerken op de luifels van de huizen werden goed bewonderd. En op het eind van het bezoek werd dit bij de bus afgesloten met een op de scherpt van de snede gespeeld potje Jeu de Slippers aka Slip de Boule! Na een warme lunch (inclusief warme vruchtjes!) bij de gymzaal werd er ’s middags een bezoek gebracht aan een groot spoortunnelproject met een tunnel van 450 km (?!). Hier werd het Duits even goed bijgespijkerd, met woorden als Schneidrollen! En iedereen weet nu hoe er door een heuvel geboord moet worden. Voor uitleg over het bouwen van tunnels (alleen in het Duits dus) kunt u bij Thijs Vd Berg terecht.
En toen kwam het gedeelte van de reis waar wij voor gekomen waren en waar we wekenlang intensief voor getraind hadden, de internationale wedstrijden tegen de hoog geklasseerde Zwitserse Fussballclub Däniken – Gretzenbach. Als eerste speelde het 2e team, die in een spannende pot een prima 0-0 speelden. Zo was het eerste punt binnen voor HOSV. Vervolgens mocht het eerste team aantreden. Na wat probleempjes met het instarten van het volkslied werd dit alsnog uit volle borst meegezongen. Het 1e team speelde zijn beste wedstrijd van het seizoen, ongekend, waarbij het onmogelijke mogelijk werd gemaakt. Zo scoorde Oudje (Mark Oud) een goal. Hele seizoen geen goal of assist gegeven, maar hier ramt hij de bal zomaar in het net. Vervolgens nog een wonderschone afscheidsgoal van Buis (Melvin Buis). Er werd gewonnen met maar liefst 2-0. 4 punten voor HOSV! Helaas werd de laatste wedstrijd van de dames afgelast….. Nee zonder dollen, de mannen waren supertrots op onze vrouwen, die vooraf als wilde leeuwen werden toegeschreeuwd door de andere
sekse. De vrouwen speelden de pannen van het dak, maar hadden helaas een goed georganiseerd team tegenover zich. Wellicht is er doping in het spel geweest, dit wordt nog onderzocht door onze Zwitserse vrienden, ze zijn tenslotte toch neutraal. Helaas, de vrouwen verloren. Maar al met al een aantal mooie wedstrijden met een totale uitslag die mooi in evenwicht is.
De avond werd afgesloten met een heerlijke BBQ verzorgd in de tent naast het veld en een feest in diezelfde tent. En wat voor een feest!!!!!! De eerste 10 minuten was even aftasten, maar toen nam zoals verwacht die complete Mannschaft van HOSV de touwtjes in handen. Zo werd al snel de geluidsinstallatie door de Nederlanders ingenomen, en werden er knallers van o.a. de Backstreet Boys, Dries Roelvink en Oôs Joôs opgezet. Onze Zwitserse vrienden feestte goed mee op onze nummers, waarna dit weer werd afgewisseld met Zwitserse knallers. De drank voerde rijkelijk en zo werd er door iedereen gedanst of je leven ervan af hing. Er werd zelfs gestage dived en af en toe werd er “the floor is lava” geroepen, wat tot hilarische taferelen leidde. Het feest ging door tot in de late uurtjes. Wat een geweldige avond!
De volgende dag, zaterdag, werd er de hele dag een toernooi gespeeld op hetzelfde terrein als de dag ervoor. Zo moesten we weer vroeg uit de veren, we werden heerlijk wakker gemaakt door Wakker worden van Jochem Myer door DJ Menno en anders was je allang wakker door het snurkconcert van Jimi (Jimi Koomen) en Peter (onze vlagger). Echter had een klein deel van de Nederlanders ietswat moeite met het opstaan. Het toernooi duurde lang en onze Zwitserse vrienden van gisteravond waren nergens meer te bekennen. Daarentegen werd er weer op zeer hoog niveau gevoetbald door HOSV. Zo gaf Jimi een heerlijke panna, scoorde Oudje weer megaveel goals en begon zelfs prima voorzetten te geven (waarschijnlijk omdat wij op een half veld speelden) en scoorde onze veteraan Raymond een geweldige wereldgoal die zelden te zien zijn! Vanuit stand schoot hij de bal helemaal achterin 30 meter hoog door de lucht met 1 vernuftige stuit over de keeper zo in het doel van de tegenstander!! Raymond, zoals je weet, we zoeken nog een paar spelers voor het eerste…
Het eten was weer heerlijk te noemen en tussen de wedstrijden door werden er slaap- en insmeersessies gehouden in de tent. Na het toernooi werd het feest weer vervolgd in dezelfde tent. Helaas schitterde onze Zwitserse vrienden nog steeds in afwezigheid. Gelukkig kwamen en op den duur toch nog een aantal opdagen. Om de tijd te doden werd de complete lokale loterij opgekocht om een fiets te winnen. En toch werd deze prijs niet geïncasseerd, waarschijnlijk is hier ook fraude in het spel geweest. Het kan ook geweest zijn omdat lootjes met prijs gewoon niet goed werden bekeken en in 1e instantie doodleuk werden weggegooid. Geen fiets, maar wel 36 ballen gewonnen, waar hele kunstwerken mee gemaakt zijn die niet zouden misstaan in het Kröller Müller museum. Vervolgens kaapten barman Bartholomeus (Bart Pelt) en DJ Mennozum (Menno Rohof) de bar en borrelde het uitzonderlijke DJ-talent van Menno naar boven, de microfoon en hij waren even 1, wat zeer werd gewaardeerd door alle 4 de Zwitserse bezoekers. Tenslotte werd er nog een klein feestje gevierd met onze Zwitserse vrienden en werd het voor een aantal toch weer laat.
De volgende dag, of anders gezegd, voor sommige een uur later na binnenkomst de nacht ervoor, mochten we, na weer een prima ontbijt, weer vertrekken voor de terugreis naar Nederland. In de bus lag iedereen voor Jaffa, maar gaandeweg kwamen we weer een beetje tot leven en werd er weer druk gekaart en uitgebreid gediscussieerd, o.a. over de extreem foute muziek die gedraaid werd. Daarnaast gaf buschauffeur Kees nog een duidelijk gearticuleerde analyse van de gespeelde wedstrijden van zo’n 2 uur lang. ’s Avonds bereikten we weer het veilige Opmeer bij stadion de Kolk, die er gelukkig nog steeds goed bij lag. Iedereen was kapot, de ziekenboeg is weer goed aangevuld met kapotte knieën en dikke enkels en er zijn meerdere tassen kwijtgeraakt, maar iedereen was zeer voldaan, dus na een kort afscheid ging iedereen weer naar huis.
Al met al kunnen we terugkijken op een enorm geslaagd weekend, een weekend om nooit meer te vergeten! Onze dank gaat uit naar de organisatie in Zwitserland, onze Zwitserse vrienden, buschauffeur Kees van Taxi en Touringcarbedrijf Van Diepen en uiteraard het bestuur en organisatie van HOSV, naast Tom Scheltus en Ton Heddes speciaal onze voorzitter Jan Scheltus. En van de spelers van de selectie van HOSV een speciale dank aan Patje (Patrick Huijberts), die ook het één en ander geregeld heeft. Zo’n reis vergt toch enige voorbereiding en ook tijdens de trip moet aan alles gedacht worden. Dit heeft Jan samen met de rest van het bestuur prima gedaan. Grote klasse en bedankt Jan, Tom, Ton en Patrick!
Wat ons betreft houden we volgend seizoen een internationaal voetbalkamp in Opmeer en anders gaan we met alle liefde graag nog een keer naar Zwitserland!
Groet, de spelers van HOSV